شعری از بن جانسون
ترجمه به فارسی: ناصر صارمی
او [انسان] نمی‌تواند همپای درختان رشد کند و ببالد
و تنومند شود
یا چون بلوط
تا روزگار عریانی و خشکیدن و خزان دیدن
عمری سیصدساله را تجربه کند
نیلوفر، تنها یک روز می‌پاید
اما دلفریب و خوش‌آب‌و‌رنگ است
اگرچه در شبی اردیبهشتی فرو می‌ریزد
اما پیش‌قراول گل‌ها و گیاهان زیباست
ما در قیاسی کوتاه، زیبایی را می‌بینیم نه درشتی را
نهایتاً
زندگی در شکوفایی و اعتبار، معنا پیدا می‌کند
نه در طول و عرض عمر ، جسم
و مَسند.
(Ben Jonson (1572-1637
بن جانسون، شاعر و نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی
با درود فراوان، عالی بود.
درود
هم انتخابی زیباست و هم ترجمه‌ای رسا!
ترجمه‌ی شعر از سرودن آن مشکل‌تر است تا فضای خیال شاعر را درنیابی ترجمه را نتوانی و این توانایی در شما ستودنی است که نیکو دریافته‌اید